تأثیر مکمل‌یاری حاد ال-کارنیتین بر آستانه بی‌هوازی و تجمع لاکتات

سابقه و هدف: تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود مؤثر عملکرد ورزشی، آماده سازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشکاران است. مکملهای تغذیهای شامل کربوهیدراتها، پروتئینها، ویتامینها و مواد معدنی در حد مجاز توصیه شده به طور گستردهای در زمینههای ورزشی گوناگون منبع کمکی هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر مکمل دهی حاد ال-کارنیتین بر آستانه بی هوازی و تجمع لاکتات طی فعالیت بیشینه بود. مواد و روش‌ها: تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور و متقاطع انجام شد. 12 نفر از دانشجویان مذکر رشته تربیت بدنی به طور تصادفی با میانگین سنی 64/0±75/21 سال و میانگین شاخص توده بدنی 94/0±70/ 23 کیلوگرم بر متر مربع در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. 90 دقیقه قبل از اجرای پروتکل تعدیل یافته کانکانی به گروه مکمل 2 گرم ال-کارنیتین به شکل قرص در ml200 آب همراه با 6 قطره آبلیمو و به گروه دارونما فقط ml200 محلول آبلیمو تجویز شد. برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به گازهای تنفسی آزمودنی ها حین اجرای آزمون کانکانی تعدیل شده از دستگاه گاز آنالیزور استفاده شد. برای بررسی تغییرات و تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه‌گیری تکراری(repeated measurement) استفاده شد. سطح معنیداری کمتر از 5 0/0 منظور شد. یافته‌ها‌: افزایش معنی داری در زمان رسیدن به آستانه بی هوازی گروه مکمل ال-کارنیتین (65/0± 14/19 دقیقه) نسبت به گروه دارونما (28/0±16 دقیقه) وجود داشت. همچنین، در میزان اختلاف تجمع لاکتات در گروه مکمل (19/0±87/3) و گروه دارونما (58/0±08/6) کاهش معنی داری (001/0=p) مشاهده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه دریافت کننده مکمل ال-کارنیتین (48/1±54/50) نسبت به گروه دارونما (51/1±16/45) افزایش معنی داری (000/0=p) نشان داد. در نسبت تبادل تنفسی به دست آمده از دو گروه تفاوت معنیداری (971/0=p) مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که مکمل ال-کارنیتین قادر به کاهش تجمع لاکتات و به تاًخیر انداختن آستانه بی هوازی متعاقب یک فعالیت بیشینه است و با افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی منجر به بهبود عملکرد ورزشی خواهد شد.